Lubzina położona jest w zachodniej część Gminy Ropczyce w odległości około 5 km od Ropczyc. Wieś zamieszkuje 1998 mieszkańców (stan na 31.12.2008 r.).

Historia
Lubzina położona jest na pograniczu Pogórza Karpackiego. Część południowa to wznoszące się pasma wzgórz od 50 do 150m, często porośnięte kompleksami drzewnymi. Część północna, to tereny bardziej równinne, na których dominuje zwarta zabudowa mieszkaniowa.
Osadnictwo na terenie Lubziny istniało już w okresie neolitu i z tego też okresu pochodzą znaleziska odkryte przez archeologów. Są to fragmenty narzędzi krzemiennych, jednak zabytki te nie posiadają cech pozwalających na zaliczenie ich do znanych zespołów kulturowych, świadczą jednak o obecności osadnictwa na tym terenie. Pierwsze wzmianki o istnieniu szkoły parafialnej pochodzą z 1513 r. Najstarsza publiczna szkoła wybudowana była w 1859 r. W latach 70-tych XX w. szkołę zmodernizowano, a w latach 90-tych rozbudowano o nowoczesną halę sportową.
Przez sołectwo Lubzina przebiega trasa międzynarodowej drogi E-40 wzdłuż której znajduje się zwarta zabudowa mieszkaniowa. Przez wieś przebiega również trasa międzynarodowej linii kolejowej Wrocław-Przemyśl.
W centrum Lubziny po prawej stronie drogi z Ropczyc do Dębicy wznosi się kościół parafialny p.w. św. Mikołaja wybudowany w latach 1904-1905. Kościół ten to neogotycka, jednonawowa budowla z transeptem i zachodnią wieżą. Wieża zachodnia flankowana jest dwiema wielobocznymi, niskimi basztami. W górnych partiach wieżę zdobią wtopione w narożniki murów smukłe wieżyczki przypominające minarety oraz trójkątne szczyty wypełnione arkadami.
Opodal kościoła stoi pałac zajmowany obecnie przez Dom Pomocy Społecznej. Wzniesiony w 1899 r. dla Skrzeczyńskich. W XX wieku był własnością Franciszka Skołuby, który w 1946 r. przekazał go na utworzenie Państwowego Domu Matki i Dziecka. Od 1958 r,. zakład ten przekształcił się w Państwowy Dom Pomocy Społecznej. Pałac otacza od południa i zachodu park, który zachował pierwotny układ alei i stare okazy drzew tulipanowców, grabów i sosen kanadyjskich.
W zachodniej części miejscowości Lubzina – Sepnica znajduje się dwór wzniesiony w XIX wieku staraniem Macieja Garbaczyńskiego, obecnie mieści się w nim Publiczne Przedszkole. Obok dworu zachowały się pozostałości parku podworskiego w którym znajduje się grabowa altana otaczająca rosnący pośrodku kasztan.
W krajobraz i historię Lubziny wpisany jest także pomnik, który upamiętnia zbrodnie hitlerowską dokonaną na polskich patriotach.
W południowej części tej miejscowości wznoszą się pasma wzgórz  o wysokości ponad 300m n.p.m. z kompleksami drzewostanów dębowych
i bukowych, które wchodzą w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu Pogórza Strzyżowskiego o powierzchni około 2000 ha położonego na terenie Niedźwiady, Łączek Kucharskich, Okonina i Lubziny.
Przez środek miejscowości przepływa rzeka Sepna, która jest prawym dopływem rzeki Zawadki.

Powierzchnia
Ogólna powierzchnia Lubziny wynosi 1177 ha, w tym użytki rolne stanowią 671 ha, grunty orne 520 ha, pastwiska 59 ha, łąki 50 ha, sady 42 ha, natomiast grunty leśne 442 ha.

Gospodarka
W miejscowości Lubzina dominują gleby czarnoziemne wytworzone na lessach, zasobne w składniki pokarmowe, klasy II i III.
Gospodarstwa rolne są silnie rozdrobnione ogółem stanowią liczbę ponad 300 z czego największą ilość stanowią gospodarstwa o powierzchni 1 - 2,5 ha których jest łącznie prawie 250.
W strukturze zasiewów dominują rośliny zbożowe głównie pszenica, mieszanki zbóż oraz burak cukrowy a w produkcji zwierzęcej dominuje chów bydła i trzody chlewnej w oparciu o własną bazę paszową.

Na terenie wsi funkcjonuje 108 podmiotów gospodarczych. Działają one w branżach: transport – 14, usługi – 22, handel – 31, budownictwo – 11, produkcja – 20, inne – 10.

Miejscowość Lubzina posiada sieć wodociągową, kanalizacyjną, elektryczną, gazową i telekomunikacyjną. Na terenie Lubziny znajdują się ujęcia wód podziemnych dla miasta Ropczyce i okolic oraz strefa ochronna Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP-425 Dębica-Stalowa Wola-Rzeszów).

Działalność kulturalno-oświatowa
W Lubzinie funkcjonuje Zespół Szkół, w którym w zakresie szkoły podstawowej kształci się 173 uczniów w 9 oddziałów, a w zakresie gimnazjum 127 uczniów w 6 oddziałach. W miejscowości znajduje się również Publiczne Przedszkole, Wiejski Ośrodek Zdrowia, apteka oraz filia Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ropczycach.

Na terenie wsi działają prężnie takie organizacje społeczne jak:

• Koło Gospodyń Wiejskich [KGW],
• Ochotnicza Straż Pożarna [OSP],
• Uczniowski Klub Sportowy [UKS] „Lubzina’
• oraz Ludowy Klub Sportowy [LKS] „Strażak”.

Działalność kulturalna na terenie miejscowości prowadzona jest w zasadniczy sposób przez nauczycieli i uczniów Zespołu Szkół oraz pracowników filii biblioteki publicznej. Swój wkład w propagowanie kultury wnosi ostatnio również działające tam Koło Gospodyń Wiejskich, które organizuje kursy kulinarne, a także prezentuje pokazy artystyczne z okazji różnych uroczystości.

Bogaty i ciekawy repertuar prezentuje także rodzinna kapela „Kurasie”, która z pokolenia na pokolenie już od ponad 50 lat uświetnia swoimi występami różne święta czy też inne uroczystości.

Do najważniejszych zabytków kulturalnych Lubziny można zaliczyć:

• kościół parafialny pw. św. Mikołaja wzniesiony końcem XIX wieku
• pałac wzniesiony w 1899 roku dla Skrzeczyńskich – neogotycki, murowany z cegły dekorowany kamiennymi pasami otaczającymi budynek i kostkowym gzymsem z arkadkami – obecnie mieści się w nim Dom Pomocy Społecznej
• dwór w Lubzinie Sepnicy wzniesiony przed połową XIX wieku dla Macieja Garbaczyńskiego dzierżawcy Sepnicy – parterowy, murowany, potynkowany – obecnie mieści się w nim publiczne przedszkole
• cmentarz parafialny z zabytkowymi nagrobkami: Teodora Kozakiewicza zm. w 1885r. w kształcie kolumny z kamienia oraz Skrzeczyńskiego zm. w 1898r. z rzeźbą chłopca w stroju krakowskim
• pomnik upamiętniający zbrodnię hitlerowską dokonaną na 100 polskich patriotach rozstrzelanych w pobliskim lesie w dniu 27 czerwca 1940r.

Skład Rady Sołeckiej:

1. Andrzej Cierpiał - Sołtys
2. Władysław Cieślik
3. Stanisław Golonka
4. Mirosław Harchut
5. Krzysztof Kosiński
6. Janusz Kopala
7. Augustyn Olech
8. Wiesław Wójcik